ගොඩ සරඹ

              ⁣⁣ගොඩ සරඹ

    උඩරට නර්තන සමිප්‍රදායේ ගොඩ සරඹ

උඩරට නර්තන සම්ප්‍රදාය තුළ සරඹ යනු නර්තන රූපයේ අංගභූත වූ රිද්ම හා පදනමයි. ගොඩ සරඹ යනු නර්තන රටාව ආරම්භ කරන විටද, විශේෂ අවස්ථා නිරූපණය කරන විටද භාවිතා කරන විශේෂ සරඹයකි.

ගොඩ සරඹවල ප්‍රධාන කාර්යය:

නර්තන රටාවට ආරම්භය දීම.

නර්තකයන්ට නර්තන රිද්මය පිළිබඳ දැනුවත් කිරීම.

විශේෂ නර්තන පරම්පරාවන් ගෙන යාම.

ආගමික හා සම්භාවනීය අරුත දැක්වීම.

🪘 ගොඩ සරඹ කස්තීරම් පිළිවෙල

උඩරට නර්තන සම්ප්‍රදායේ ගොඩ සරඹ සාමාන්‍යයෙන් පහත දැක්වෙන කස්තීරම් පිළිවෙලට අයත් වේ:

ගයර කස්තීරම

ගොඩ සරඹයේ ආරම්භය.

ගැඹුරු හා ඝන නාදයකින් නර්තනයට පිවිසුම සලසයි.

මල්අලුත් කස්තීරම

ගොඩ සරඹ ගමන් මධ්‍යය.

නර්තකයාගේ අතවල හා පා වල සරසවීම සමග ගමන් මාලාවක් ලෙස නිරූපණය කරයි.

ගොඩමඩුල්ල කස්තීරම

නර්තන රටාවේ ප්‍රධාන කොටස.

ශක්තිමත් රිද්මයක් ඇති අතර නර්තන රූපය උච්චතාවට ගෙන යයි.

වලලු කස්තීරම

නර්තන රටාව ගමන් මධ්‍යයේ අලුත් හැඩතල ගෙන එන සරඹය.

නර්තකයාගේ නර්තන රූපයට විවිධත්වයක් සලසයි.

සමහර අවස්ථාවල — යක්ඛන කස්තීරම්

උත්සව හා ආගමික නිරූපණවලදී යොදා ගනී.

විශේෂ ආරක්ෂාත්මක හා ආශිර්වාදය නිරූපණය කරයි.

අවසාන ගොඩ සරඹය

නර්තන රටාව නිමා කරන අවසාන සරඹය.

නර්තකයාගේ නමස්කාරය හා නිමාව සමග රිද්මය මෘදු කර ගනී.

🪘 සාරාංශය

උඩරට නර්තන සම්ප්‍රදායේ ගොඩ සරඹ යනු නර්තන ආරම්භයේ හා විශේෂ අවස්ථා දී නාදය හා රිද්මය මඟින් නර්තන රටාව ගොඩනගන අංගයයි.

එහි කස්තීරම් පිළිවෙල ගයර, මල්අලුත්, ගොඩමඩුල්ල, වලලු ආදිය ලෙස දිගහැරෙයි.