සබරගමු නර්තන කලාව

       සබරගමු නර්තනය

   ලංකාවේ ප්‍රාචීන සම්ප්‍රදායික නර්තන තුනම අතර සබරගමු නර්තන කලාවට විශේෂ ස්ථානයක් හිමිවේ. උඩරට නර්තනය හා පහාතරට නර්තනයට වඩා සරල මනෝහර හැඩතලකින් යුක්ත වූ සබරගමු නර්තනය, ලංකාවේ දකුණු හා දකුණු බටහිර ප්‍රදේශවල ජන ජීවිතයට ගැඹුරු සම්බන්ධයක් ඇති කර ගෙන ඇත. මේ නර්තනය ගමන් ගියෙත් අරුණධාතික ආගමික චාරිත්‍ර, ගාන්තික ජන නාට්‍යය සහ සමාජීය අවස්ථා සමඟයි.

ඉතිහාසය:

   සබරගමු නර්තන කලාවගේ මුල් ගමන හඳුනාගැනීමේදී අදූනික ඉතිහාසවේදීන්ගේ මතය අනුව මෙය බිහිවූයේ රටේ හේවිසි ගායනාව, වඳුරු සම්ප්‍රදාය සහ ගොවි ජන ජීවිතය හරහාය. කාන්තා හා පුරුෂයන් දෙපාර්ශවයම මෙහි නර්තන ශිල්පීන් වූ අතර, නර්තනය අයත් වූයේ බුදු දහමට ආශිර්වාද යැවීමේ පුරුදු හා නාග යාගයේ චාරිත්‍ර ය.

     සමහර විට මෙය කළු ඇට නාට්‍යය හා දොළ නාට්‍යය සමඟ ද සම්බන්ධ වී තිබේ. විශේෂයෙන් සමන් දේවතාවන්ට පූජා කිරීම හා සබරගමු මහා සමන් දේවාලයේ පෙර හැඳුනුම් දීර්ඝ නර්තන චාරිත්‍රයන්හි මෙය පෙනී යයි.

විශේෂත්වය:

       සබරගමු නර්තනයේ ලක්ෂණමය විශේෂත්වය වූයේ –

* සරල නටුම් රටා,

* රිද්මයට අනුගත වූ සරල ගමන් රටා,

* ශරීරයේ පහසුවෙන් හැරවීම්,

* නුගත්කමකින් තොරව දැඩි සරලත්වය.

       මෙය සම්පූර්ණයෙන්ම වාදන සංගීතය හා ගායනාව මත පදනම් වී ඇති නර්තනයකි. නර්තන රටාවන්ට අනුගතව ගායනා වන ගී, ගොවි ජීවිතය හා කෘෂි සම්ප්‍රදාය සම්බන්ධ ගී ගොඩක් පවතින බව දැකගත හැක.

නර්තන රටා:

    සබරගමු නර්තනයේ නර්තන රටා සරලයි. නමුත් ඒවා ගැඹුරු සංගීත රිද්මය හා භූමිකාධාරී චාරිත්‍රය අරභයා ඉදිරිපත් වේ.

* “නගරක්කා”, “සොල්මන්කා” වැනි නටුම් රටා ජනප්‍රියය.

 *  ගමන් ආකාරවලට අදාළව පොඩි ගමන්, පරස්ස ගමන්, හඳුන් ගමන් ආදී රටා යොදා ගන්නා ලදී.

 *  නර්තන රටාවන් අතර ඉදුම් බිදුම් හා අත් අහසට උස්කරගැනීම් යොදාගැනේ.

වාදන උපකරණ:

 සබරගමු නර්තනයේ වාදන මධ්‍යස්ථානය ඩොළක ය.(දවුල)

 ඩොළකය(දවුල) රිද්මය නායකත්වය දරයි.

  තවත් වාදන ලෙස තම්බට්ටම්, තලම්පොට්ටිය, කකුළු ගොගරුවා, හුදු පහුදු ගගරුවා යොදා ගනී.

  නර්තන ශිල්පියන් සමග ගායනා කරන ගී හා වාදන හඬ එකට මිශ්‍ර වී සරල සංගීත රටාවක් නිර්මාණය කරයි.

වස්ත්‍ර හා භූෂණ :

   සබරගමු නර්තන ශිල්පීන්ගේ වස්ත්‍ර, උඩරට හා පහාතරට නර්තන වස්ත්‍ර වලට වඩා සරලය.

  පුරුෂ නර්තකයෝ වෙස්ටි ය (කම්මැලි නූල් වස්ත්‍රයක්) සහ ඇඳුම් කොට පාවිච්චි කරයි.

  කාන්තා නර්තන ශිල්පිනියෝ ඇඳුම් සහ ලාංඡන සරල ආකාරයට දරයි.

  රන්, පිතු, ගල් ආභරණ සරලව භාවිතා වේ.

ආගමික හා සමාජීය සම්බන්ධය :

   සබරගමු නර්තනය දැක්වූයේ සමන් දේවතාවන්ට පූජා කිරීමේ චාරිත්‍ර තුළයි. අදත් සබරගමු මහා සමන් දේවාලයේ පෙරහැරේදී නර්තකයෝ නර්තනය ඉදිරිපත් කරයි. එය ආගමික අරමුණක් සහ ජනමාධ්‍යයීය සංස්කෘතික සම්ප්‍රදායක් ලෙස හැඳුනේය.

  අද දක්වා සබරගමු නර්තනය ගමන් ගන්නෙ අරුණෝද මහා සංගීත මණ්ඩපයන් සහ ජාතික කලා මණ්ඩපය වැනි වේදිකා මඟින්ය.

නවීන භාවිතය :

   අද සබරගමු නර්තනය පාසල් නර්තන විෂයය තුළද, ජාතික කලා උළෙල හා පෙරහැර තුළද විශේෂ අගයක් ගනී. නව නර්තන නිර්මාණවලටද මෙය යොදාගැනේ. නමුත් අදූනික සංස්කෘතික බලපෑම් හේතුවෙන් එහි සම්ප්‍රදායික හැඩතල රැකගැනීමේ ගැටලු පවතින බව සොයාගත හැක.

   සබරගමු නර්තන කලාව යනු ශ්‍රී ලංකාවේ ජනමාධ්‍ය හා ආගමික සංස්කෘතියේ අත්‍යවශ්‍ය අංගයකි. උඩරට හා පහාතරට නර්තන සමග සමාන වශයෙන්ම අපේ ජාතික අඳුරු අරුණෝදයේ සරල මනෝහර ආලෝකය සපයන කලා අංගයකි.